Refluks

                    Zło, co w pełni szczęścia spada na krety bezradne.



Ooohmm... sweeet oohmm. Każdy tu ma
jazdy. Na mozół. Na pozór. Co mamy czynić
abyśmy zostali zbawieni, panowie? Wytrwale
snują swoją sieć pająki, łowią zawzięcie złudną

zdobycz koty. Dom, porzucony pośród pełni lata,
kryje się kurzem. W kłębek zwija się pacjent,
wciąż bez znieczulenia, bo eteru nie ma (por.
Michelson i Morley, 1887). Regresji nie

przewidziano, jak zwykle. Skurcz: żołądek
opada kaskadą w commodius vicus wciąż tych
samych treści. Retour, est-tu donc eternel?
Błąd cały - w zaniechaniu, w niewierze w siebie,

w niepewności. Vae qui cogitatis inutile.
Pomiędzy zamiar i dokonanie kładzie się Cień.
Pomiędzy świadomość a nicość kładzie się Seks.
Tak było, illo tempore: "Szkoda, żeśmy

zmarnowali tyle czasu" nie w, ale poza. Kirke,
Pięknowłosa Bogini (elenaus? Nie: eleandros).
Wieżo z kości słoniowej. Kythera Sempiterna.
Różo Duchowa. Gratia Plena. Bramo Niebieska.

Gwiazdo Zaranna. Kythera Deina. Pocieszycielko
strapionych. Potnia Theron. Rapunzel, Rapunzel,
Laß mir dein Haar herunter! (Z ponurą miną
otworzyła chlew.) Da verlor Rapunzel ihre Angst.

Lecz potem sen, niewinny sen zamordowany!
Nicht seine liebste Rapunzel, sondern die Zauberin.
(Zarzucają jej, że została kochanką Amfinomosa
z wyspy Dulichion albo wszystkich zalotników

po kolei, i twierdzą, że owocem tego związku
był potworny bóg Pan.) Du wirst sie nie wieder
erblicken! Przecież myśmy właściwie nigdy
się nie spotkali. Das Leben brachte er davon,

aber die Dornen, in die er fiel, zerstachen ihm
die Augen. (Dokąd to idziesz, nieszczęsny,
sam jeden, onymi górami, okolic tych zgoła
nieświadom?) Zgubić się, stracić wszystko,

nie mieć nic do stracenia. I tylko zamęt pozostawić
w spadku. Stop. Nie mów nigdy, bowiem czeka
cię może powtórne spotkanie. Za lat 10. Dziś? Co by
mogło być? Naprawdę, kastracja byłaby dużo mniej...

Otto i Mezzo w jednym stali domu - na dole miotał
się tłum epigonów, de l'angoisse a l'extase.
Czar Kirke zmienił wszystkich w świnie (Bowiem
łby ich, szczecina, kwiczenie, kształt cały,

były świńskie; li człecze mózgi im zostały),
oprócz Odysa, który zażył ziele. (Z ziemi
wyrwane, dawną mocą obdarzone: Korzonki
miało czarne, kwiat białości mleka, Moly

zwie się u bogów.) "Nigdy nie odszedł nie
zaspokojony". (Wyciągnął miecz, a wtedy Kirke
padła na kolana.) Imię Odysseus oznaczać
może cierpiący lub ten, który sprawia ból.

(Kiedy spełniła jego żądanie, pozostał na Ajai
czas dłuższy, ona zaś urodziła mu trzech synów.)
A po latach Telegonos zabił go ościeniem płaszczki.
Myślisz, że o to właśnie chodzi? Spłodzić syna,

by móc wreszcie umrzeć? Tajemnica ciała albo
chemia ciała, lub jedno i drugie. Ociężałe od
snu, wyjebane dziewczęta i tłuste lamparty.
Wiedza: cień cienia. Konkretny powszechnik: brak.

Relaks. Wdech. Wydech. Oohmfalos. Pępek
świata, zwornik sklepienia, kamień wegielny.
Na nim Pytia przed trójnogiem, w służbie Feba.
Bo apolitou oznacza zamienić w kamień.

Ale w jakim micie człowiek żyje dzisiaj? Z wiekiem
rezystywność wzrasta. (Does it follow?) Wszystko
co ludzkie, coraz bardziej obce. No to co jest
twoim mitem? (Kulinaria pomiń.) Nie wiem.

Jestem takim ignorantem, że teraz będę po prostu
robił to, co mi wpadnie do głowy. Miraże pośród
ruin. Oohmfalos. Periplum. Kręte ścieżki, bez
postępu. Circumferentia nusquam. Zatem...